Znowu to czuję. Ten głód. Iść! Nie! Biec! Łapać oddech, nakurwiać!
Nie wiem gdzie ani w jakim celu - właśnie o to chodzi. Płoń.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Zapis minionych lat. Blues i życie jak muzyka. Ciemne wieczory i blask monitora. Wspomnienia z życia tak gęstego, że mogłem je kroić nożem. To trwa... dlatego podtrzymuję tradycję.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz