Przechodzisz jedną rzecz a potem dostrzegasz kolejne, które musisz przejść. Sekwencje, układy mniej lub bardziej złożone, galaktyki, następstwa, połączenia, porządek z chaosu. Podświadomie idziesz w jego kierunku - w stresie, z poniedziałkiem pobudzonym przez poprzednie poniedziałki, pochmurną, zimną deszczową pogodą i kawą, która straciła smak. Dorosłe życie. Tak to miało wyglądać? Z rzeczywistością z każdą chwilą bardziej zasłanianą przez mgłę tego co trzeba, powinno się lub wypada - przerywaną dzwonkiem telefonu, znaku naszych czasów w wibracji opaski na nadgarstku. Czy do tego tak biegłem? Po czasie marzenia przykrywa kurz a ich data ważności zostaje nakreślona. Marzenie zostaje odhaczone. Chwile ulotne w pogoni. Czas, którego może nie być. Rzeczywistość natchniona spełnieniem tylko po to by odsłonić kolejne zakręty. Spokój w ciszy. Naucz się go dostrzegać.
Zatrzymaj. Oddychaj.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz